1. Мы падышлі да больш адказных Ведаў, якія вызначаюць ўнутраную сутнасць чалавека і паводзіны яго ў Духоўным Міры – у Вечным Міры, Законы якога вызначаюцца і кантралююцца Мною.

2. Мы ўжо разбіралі, што папярэдняе пазнанне Рэлігіі Маёй ёсць папярэднік тлумачэння паводзін Душы чалавека, якое вызначае сутнасць паводзін чалавека, яго ўнутраны стан.

3. Ва ўсіх выпадках, калі Мы кажам пра тое, што чалавек павінен ўдасканальвацца да ўзроўню падабенства Майго, узнікае пытанне: а як вызначыць гэта падабенства, калі яно становіцца рэальнасцю і што ж такое падабенства Бога на Зямлі?

4. Безумоўна, што ў матэрыяльным свеце, прачытаўшы ўсе кнігі, вывучыўшы ўсе Рэлігіі і іх асновы, нават надзеўшы тогу, Богам ці падабенствам Яго не станеш ніколі.

5. Тады што ж такое падабенства Бога на Зямлі?

6. Перш за ўсё, калі Я кажу пра падабенства Богу, то трэба гаварыць пра Прастору, у якой знаходзіцца Бог, і параўноўваць чалавека са Мною ў гэтых умовах.

7. У гэтым выпадку Я кажу пра Духоўны, а не пра Матэрыяльны Свет. Як можна параўноўваць непараўнальныя рэчы – Матэрыяльны Свет і Духоўны Свет?

8. Параўнаць немагчыма і супрацьпаставіць таксама.

9. Што ад чалавека знаходзіцца ў Духоўным Міры? Зразумела, што Душа. Калі Мы кажам “падабенства Бога на Зямлі”, нельга зноў прымітыўна і адназначна параўноўваць сябе, які знаходзіцца ў Матэрыяльным Міры, з Богам, які знаходзіцца ў Духоўным Міры.

10. Параўнанне магчыма толькі на Духоўным узроўні, калі Душа Чалавека па ўзроўню ўдасканалення, па магчымасцях Духоўнага Свету становіцца параўнальная, хаця б часткова, з паводзінамі Бога ў гэтых умовах.

11. Адсюль і відаць, што ўдасканальваць паводле падабенства Бога трэба Душы свае за кошт ўдасканалення чалавека, яго сутнасці і яго здольнасцей у Матэрыяльным Свеце.

12. Для існавання Чалавека ў Матэрыяльным Свеце асаблівага ўдасканалення не трэба, бо працэс існавання на Зямлі просты: “пладзіцеся, множцеся!”

13. Вось гэту вонкавую праяву падабенства трэба напаўняць унутраным зместам.

14. Напаўненне ўнутраным зместам ёсць удасканаленне Душы чалавека, якая знаходзіцца ў іншым Міры – у Духоўным Міры.

15. А вось задача Душы ёсць кіраванне паводзінамі чалавека ў Матэрыяльным Свеце, інакш кажачы кіраванне з Духоўнага Міру Матэрыяльным Мірам.

16. Мы казалі аб неабходнасці ўдасканалення сутнасці чалавека і прыняцці ім асноў Рэлігіі Маёй.

17. Усё гэта адбываецца ў Матэрыяльным Свеце, а вынік гэтых Ведаў ацэньваецца ў Духоўным Міры па ўзроўню развіцця Душы.

18. Праявай узроўню развіцця Душы з’яўляюцца праведныя паводзіны Чалавека ў Матэрыяльным Свеце.

19. Яго паводзіны, яго сацыяльнае паводзіны, яго захаванне Законаў Маіх Вечных ёсць вынік удасканалення Душы Чалавека ў Духоўным Міры.

20. Можна яшчэ больш сказаць: не толькі паводзіны яго, як соцыума, але і здароўе яго, і даўгалецце яго – усё вызначаецца ўзроўнем ўдасканалення Душы яго.

21. І па ўзроўні ўдасканалення Душы ідзе і Благадаць Божая, як ўзнагарода за праведныя і правільныя паводзіны чалавека. Толькі праз Душу сваю Чалавек атрымлівае матэрыяльныя даброты і дабрабыт.

22. Сквапнасць і заганы ў чалавека праяўляюцца тады, калі яго паводзінамі кіруе матэрыяльная сутнасць, крытэрыем якой з’яўляецца грэх, загана і ўлада над себеподобнымі істотамі.

23. Крытэрыем паводзінаў у матэрыяльным Свеце без Духоўнага Пачатку з’яўляецца Залаты цялец – ключ к дастатку, уладзе і гардыні. У гэтым выпадку няма ўдасканалення Душы – уся энергія ідзе па прымітыўнаму сцэнарыю ў заганы і грэх.

24. Калі ўключаецца механізм ўдасканалення развіцця Душы чалавека, рэзка мяняюцца паводзіны яго ў Матэрыяльным Свеце, мяняюцца асноватворныя крытэрыі яго паводзін.

25. Чалавек пачынае разумець, што матэрыяльныя каштоўнасці тлен, як і тлен яго абалонка, а вось Веды Духоўнага Свету Вечныя, як Вечна яго Духоўная сутнасць, таму што вечны Духоўны Свет і Гасподзь Бог.

26. Вось што гэта такое, калі вы кажаце “нішто не вечна пад Месяцам”? Гэта значыць, нішто не вечна ў Матэрыяльным Свеце.

27. Усё вечна і вы вечныя, толькі ў Духоўным Міры.

28. Вось зараз Мы падышлі да аналізу, навошта вы тут, якая ваша Мэта тут, на Зямлі, і што вам тут трэба.

29. Мы казалі, што Зямля – гэта Палігон развіцця чалавека. А па сутнасці, Зямля – гэта Палігон развіцця і ўдасканалення Душы чалавека, бо Душа вызначае паводзіны чалавека.

30. Калі Я кажу аб ўдасканаленні чалавека, калі хочаце, яго сацыяльна адказных паводзін, або праведных паводзін, Я нагадваю, што звяртацца трэба да Душаы яго.

31. Бо толькі праявай высокага ўзроўню дасканаласці Душы з’яўляюцца праведныя паводзіны чалавека ў Матэрыяльным Свеце.

32. Зноў кажу: сацыяльнасць паводзін чалавека ёсць праява ўзроўню развіцця Душы ў Духоўным Міры.

33. Вось галоўнае, вось крытэрый усяго!

34. Паводзіны Чалавека ёсць люстэрка ўзроўня развіцця Душы яго!

35. Хочаце вы або не хочаце, але чалавекам кіруе Душа.

36. І калі здаровая яна, развітая яна, дасканалая яна, паводзіны чалавека годнныя ў Матэрыяльным Свеце.

37. Калі Душа на нізкім узроўні развіцця, вынік – чалавек-быдла, чалавек-жывёла.

38. Душа развіваецца, Душа ўдасканальваецца, вынік – Чалавек-падабенства Бога не толькі па вонкавым выглядзе, але і па паводзінах, і па задачах, якія ён ставіць перад сабой.

39. Вось у чым адрозненне ската ад Чалавека.

40. Вось чаму Мы гаворым пра неабходнасць ўдасканалення Душы, як аб механізме кіравання паводзінамі чалавека.

41. Якая Душа, такі і Чалавек!

1. Мы подошли к более ответственным Знаниям, которые определяют внутреннюю сущность человека и поведение его в Духовном Мире – в Вечном Мире, Законы которого определяются и контролируются Мною.

2. Мы уже разбирали, что предыдущее познание Религии Моей есть предтеча объяснения поведения Души человека, определяющее сущность поведения человека, его внутреннее состояние.

3. Во всех случаях, когда Мы говорим о том, что человек должен совершенствоваться до уровня подобия Моего, возникает вопрос: а как определить это подобие, когда оно становится реальностью и что же такое подобие Бога на Земле?

4. Безусловно, что в Материальном Мире, прочитав все книги, изучив все Религии и их основы, даже надев тогу, Богом или подобием Его не станешь никогда.

5. Тогда что же такое подобие Бога на Земле?

6. Прежде всего, когда Я говорю о подобии Богу, то нужно говорить о Пространстве, в котором находится Бог, и сравнивать человека со Мной в этих условиях.

7. В этом случае Я говорю о Духовном, а не о Материальном Мире. Как можно сравнивать несравнимые вещи – Материальный Мир и Духовный Мир?

8. Сравнить невозможно и противопоставить тоже.

9. Что от человека находится в Духовном Мире? Понятно, что Душа. Когда Мы говорим “подобие Бога на Земле”, нельзя опять примитивно и однозначно сравнивать себя, находящегося в Материальном Мире, с Богом, находящимся в Духовном Мире.

10. Сравнение возможно только на Духовном уровне, когда Душа Человека по уровню совершенствования, по возможностям Духовного Мира становится сравнима, хотя бы частично, с поведением Бога в этих условиях.

11. Отсюда и видно, что совершенствовать по подобию Бога надо Души свои за счёт совершенствования человека, его сущности и его способностей в Материальном Мире.

12. Для существования Человека в Материальном Мире особого совершенствования не надо, ведь процесс существования на Земле прост: “плодитесь, размножайтесь!”

13. Вот это внешнее проявление подобия нужно наполнять внутренним содержанием.

14. Наполнение внутренним содержанием есть совершенствование Души человека, находящейся в другом Мире – в Духовном Мире.

15. А вот задача Души есть управление поведением человека в Материальном Мире, то есть управление из Духовного Мира Материальным Миром.

16. Мы говорили о необходимости совершенствования сущности человека и принятии им основ Религии Моей.

17. Всё это происходит в Материальном Мире, а результат этих Знаний оценивается в Духовном Мире по уровню развития Души.

18. Проявлением уровня развития Души является праведное поведение Человека в Материальном Мире.

19. Его поведение, его социальное поведение, его соблюдение Законов Моих Вечных есть результат совершенствования Души Человека в Духовном Мире.

20. Можно ещё более сказать: не только поведение его, как социума, но и здоровье его, и долголетие его – всё определяется уровнем совершенствования Души его.

21. И по уровню совершенствования Души идёт и Благодать Божья, как награда за праведное и правильное поведение человека. Только через Душу свою Человек получает материальные блага и достаток.

22. Алчность и пороки у человека проявляются тогда, когда его поведением руководит материальная сущность, критерием которой является грех, порок и власть над себеподобными существами.

23. Критерием поведения в Материальном Мире без Духовного Начала является Золотой телец – ключ достатка, власти и гордыни. В этом случае нет совершенствования Души – вся энергия идёт по примитивному сценарию в порок и грех.

24. Если включается механизм совершенствования развития Души человека, резко меняется поведение его в Материальном Мире, меняются основополагающие критерии его поведения.

25. Человек начинает понимать, что материальные ценности тленны, как и тленна его оболочка, а вот Знания Духовного Мира Вечны, как Вечна его Духовная сущность, потому что вечен Духовный Мир и Господь Бог.

26. Вот что это такое, когда вы говорите “ничто не вечно под Луной”? То есть, ничто не вечно в Материальном Мире.

27. Всё вечно и вы вечны, только в Духовном Мире.

28. Вот теперь Мы подошли к анализу, зачем вы здесь, какова ваша Цель здесь, на Земле, и что вам здесь надо.

29. Мы говорили, что Земля – это Полигон развития человека. А по существу, Земля – это Полигон развития и совершенствования Души человека, ведь Душа определяет поведение человека.

30. Когда Я говорю о совершенствовании человека, если хотите, его социально ответственного поведения, или праведного поведения, Я напоминаю, что обращаться надо к Душе его.

31. Ведь только проявлением высокого уровня совершенства Души является праведное поведение человека в Материальном Мире.

32. Повторяю: социальность поведения человека есть проявление уровня развития Души в Духовном Мире.

33. Вот главное, вот критерий всего!

34. Поведение Человека есть зеркало уровня развития Души его!

35. Хотите вы или не хотите, но человеком управляет Душа.

36. И если здорова она, развита она, совершенна она, поведение человека достойно в Материальном Мире.

37. Если Душа на низком уровне развития, результат – человек-скот, человек-животное.

38. Душа развивается, Душа совершенствуется, результат – Человек-подобие Бога не только по внешнему виду, но и по поведению, и по задачам, которые он ставит перед собой.

39. Вот в чём отличие скота от Человека.

40. Вот почему Мы говорим о необходимости совершенствования Души, как о механизме управления поведением человека.

41. Какова Душа, таков и Человек!