1. ...Фарміраванне асобы чалавека – гэта яго самая галоўная задача на этапе Матэрыяльнага Свету, Я казаў пра гэта шмат і пад рознымі вугламі паказаў, што жыццё чалавека набывае сэнс толькі ў гэтым выпадку.

2. Толькі ў выпадку выканання Майго прызначэння і, адпаведна, працы над сабой ва ўмовах выпрабаванняў спакусамі мірскога жыцця.

3. Мы ўжо разбіралі ролю Злога Духа ў працэсе не толькі самаўдасканалення чалавека, але і проста жыцця яго ва ўмовах Матэрыяльнага Свету.

4. Пытанне ўзнікае: навошта ўсё гэта?

5. Але такога пытання не павінна быць, таму што, па Закону адзінства і барацьбы супрацьлегласцяў, чалавек павінен зрабіць самастойны, без Маёй падказкі выбар паміж Дабром і Злом!

6. Усё жыццё чалавека ў Матэрыяльным Свеце ёсць гэты пастаянны гістарычны выбар: так ці не, дрэнна ці добра.

7. Жыццё чалавека – гэта барацьба за выжыванне на мяжы падзелу Чорнага і Белага.

8. За ім застаецца выбар, як выстаяць на гэтай лініі падзелу, як застацца Чалавекам з вялікай літары, як абраць адзіна правільнае рашэнне, ад якога залежыць не толькі будучыня чалавека, але і Рода яго, і грамадства ў цэлым.

9. Тут важную ролю адыгрывае асаблівасць чалавека, атрыманая ў спадчыну ім ад жывёльнага свету, гэта так званы калектыўны розум, або розум натоўпу.

10. Пры вялікім збегу супляменнікаў чалавек губляе свае індывідуальныя, унікальныя здольнасці і прыпадабняецца статку бязмозгламу, калі статкавыя паводзіны пераважваюць над паводзінамі асобы.

11. Чалавек шмат, вельмі шмат памылак нарабіў ва ўмовах статкавасці, калі больш разумнае рашэнне не прымалася пад увагу, а кіруючымі аргументам быў пасыл “як усе”!

12. Дзіўная псіхалогія чалавека ў гэтых умовах, калі паводзінамі чалавека кіруе не розум, а стадность і адсутнасць логікі паводзін высокаарганізаванага Божага стварэння!

13. Усё, што напрацавана, усе веды чалавека, увесь гістарычны вопыт закрэсліваецца ў гэты момант, і чалавецтва з кіраваных Мною разумных людзей ператвараецца ў статак жывёл, якія не маюць розуму і кіруюцца звярыным інстынктам.

14. Дзіўнае ператварэнне Чалавека-творцы ў чалавека-звера адбываецца імгненна. Мысленне адключаецца, і вынікам такіх паводзін чалавечага статка з’яўляюцца разбурэнні, невытлумачальныя мецяжы, забойствы і тыранія натоўпу.

15. У гісторыі чалавецтва было шмат такіх праяў статкавасці, усе рэвалюцыйныя воплескі ёсць дзеянні натоўпу, не ведаючага жалю, здаровага сэнсу, і самыя жорсткія па прыродзе дзеянні.

16. Тут усё накіравана на буянства, ўсплёск эмоцый, і як вынік – жорсткае, бессэнсоўнае разбурэнне.

17. Тупы гвалт ёсць вынік статкавасці, калектыўнага “розуму”, накіраванага на бессэнсоўныя ўчынкі выплёсківання адмоўных эмоцый.

18. Не перастаеш здзіўляцца гэтым дзеянням чалавечага натоўпу, наколькі высока можа быць развіты чалавек, як асоба, і як нізка ён можа падаць у натоўпе.

19. Колькі граху, заганы закладзена ў гэтым чалавечым статку, колькі разбурэнняў здзейсніў чалавечы статак на Зямлі, колькі крыві і войнаў было прычынай адсутнасці грамадскага розуму.

20. Што адбываецца з Чалавекам у гэты момант, не паддаецца ніякай логіцы і не можа быць растлумачана нічым, уключаючы Мае Законы.

21. Выключэнне свядомасці індывіда ў момант прыняцця статкавага рашэння ёсць парадокс псіхікі чалавека, успадкаваны ад жывёльнага свету.

22. Чалавек, як падабенства Бога, не можа быць здольны на гэты ўчынак ніколі.

23. Зрыў з арбіты чалавека на арбіту жывёліны ёсць асаблівасць мяжы Дабра і Зла!

24. Чалавеку цяжка выстаяць супраць заганаў Матэрыяльнага Свету, у тым ліку не “ўпасці ў кому” умоў жывёльнага свету.

25. Так, жывёлы жывуць па статкаваму прынцыпу, і ў гэтым ёсць іх ўмовы выжывання на Зямлі, але бессэнсоўнае знішчэнне себепадобных ёсць асаблівасць чалавечага натоўпу, энергія якога накіравана толькі на разбурэнне або знішчэнне.

26. Спыніць гэта можа толькі Мая Рэлігія, вытокі якой глыбока закладзены ў свядомасці чалавека і вызначаюць яго паводзіны, як індывіда і як члена грамадства...

1. ...Формирование личности человека – это его главнейшая задача на этапе Материального Мира, Я говорил об этом много и под разными углами показал, что жизнь человека приобретает смысл только в этом случае.

2. Только в случае выполнения Моего предназначения и, соответственно, работы над собой в условиях испытаний соблазнами мирской жизни.

3. Мы уже разбирали роль Лукавого в процессе не только самосовершенствования человека, но и просто жизни его в условиях Материального Мира.

4. Вопрос возникает: для чего всё это?

5. Но такого вопроса не должно быть, потому что, по Закону единства и борьбы противоположностей, человек должен сделать самостоятельный, без Моей подсказки выбор между Добром и Злом!

6. Вся жизнь человека в Материальном Мире есть этот постоянный исторический выбор: да или нет, плохо или хорошо.

7. Жизнь человека – это борьба за выживание на границе раздела Чёрного и Белого.

8. За ним остаётся выбор, как устоять на этой линии раздела, как остаться Человеком с большой буквы, как выбрать единственно правильное решение, от которого зависит не только будущее человека, но и Рода его, и общества в целом.

9. Здесь важную роль играет особенность человека, унаследованная им от животного мира, это так называемый коллективный разум, или разум толпы.

10. При большом стечении соплеменников человек теряет свои индивидуальные, уникальные способности и уподобляется стаду безмозглому, когда стадное поведение превалирует над поведением личности.

11. Человек много, очень много ошибок наделал в условиях стадности, когда благоразумное решение не принималось во внимание, а управляющим аргументом был посыл “как все”!

12. Удивительна психология человека в этих условиях, когда поведением человека управляет не разум, а стадность и отсутствие логики поведения высокоорганизованного Божьего создания!

13. Всё, что наработано, все знания человека, весь исторический опыт перечёркиваются в этот момент, и человечество из управляемых Мною разумных людей превращается в стадо животных, не имеющих разума и руководствующихся звериным инстинктом.

14. Удивительное превращение Человека-творца в человека-зверя происходит мгновенно. Мышление отключается, и результатом такого поведения человеческого стада являются разрушения, необъяснимые мятежи, убийства и тирания толпы.

15. В истории человечества было много таких проявлений стадности, все революционные всплески есть действия толпы, не знающей жалости, здравого смысла, и самые жестокие по природе действия.

16. Здесь всё направлено на буйство, всплеск эмоций, и как результат – жестокое, бессмысленное разрушение.

17. Тупое насилие есть результат стадности, коллективного “разума”, направленного на бессмысленные поступки выплёскивания отрицательных эмоций.

18. Не перестаёшь удивляться этим действиям человеческой толпы, насколько высоко может быть развит человек, как личность, и как низко он может падать в толпе.

19. Сколько греха, порока заложено в этом человеческом образовании, сколько разрушений совершило человеческое стадо на Земле, сколько крови и войн было причиной отсутствия общественного разума.

20. Что происходит с Человеком в этот момент, не поддаётся никакой логике и не может быть объяснено ничем, включая Мои Законы.

21. Выключение сознания индивидуума в момент принятия стадного решения есть парадокс психики человека, унаследованный от животного мира.

22. Человек, как подобие Бога, не может быть способен на этот поступок никогда.

23. Срыв с орбиты человека на орбиту животного есть особенность границы Добра и Зла!

24. Человеку трудно устоять против пороков Материального Мира, в том числе не “впасть в кому” условий животного мира.

25. Да, животные живут по стадному принципу, и в этом есть их условия выживания на Земле, но бессмысленное уничтожение себеподобных есть особенность человеческой толпы, энергия которой направлена только на разрушение или уничтожение.

26. Остановить это может только Моя Религия, истоки которой глубоко заложены в сознании человека и определяют его поведение, как индивидуума и как члена общества...