1. ...Усё больш пераконваешся ў своечасовасці пастаўленых Мною Задач па пераўладкаванні грамадскіх адносін на Зямлі, пачынаючы з Расіі.

2. Вялікая колькасць друкаваных органаў, выступы палітыкаў, грамадскіх дзеячаў усіх масцей, уключаючы самога Прэзідэнта краіны, падымаюць і абмяркоўваюць пытанні ўплыву Рэлігіі на грамадскія адносіны ў дзяржаве.

3. Гэтая тэма ў той ці іншай ступені закранае і юрыдычныя пытанні, якія адлюстраваны ў зборы законаў Расійскай Федэрацыі.

4. Важна, што пытанні пра ўплыў рэлігійных традыцый на грамадскае жыццё падымаюцца ва ўсіх рэгіёнах краіны, незалежна ад рэлігійных канфесій і прыарытэтаў народнасцей рэгіёнаў.

5. Адсутнасць стройнай, справядлівай структуры грамадства, супярэчнасці паміж яго рознымі пластамі насельніцтва прымушаюць кіраўніцтва краіны на розных узроўнях улады, грамадскія інстытуты і розныя фонды знаходзіць згоду ў грамадстве на базе рэлігійных пастулатаў.

6. Пытанне неабходнасці разрашэння канфліктаў у грамадстве з дапамогай Царквы становіцца такім вострым, такім актуальным, што Рэлігія пачынае разглядацца ў якасці трацейскага суддзі ў вырашэнні спрэчных пытанняў заканадаўчага характару.

7. Нечакана для ўсіх Рэлігія, яе асновы, звод яе законаў сталі запатрабаваны ў грамадстве, як адзіная аснова наладжвання прымальных грамадскіх адносін і гарант стабільнасці дзяржавы.

8. Рэлігія не з’яўляецца дзяржаўнай прыладай, але зваротам да яе часцяком прызнаецца яе Духоўнае кіраўніцтва ў грамадстве пры адсутнасці справядлівага юрыдычнага поля дзяржавы.

9. У гэты складаны момант вельмі важна, каб Царква, Рэлігія апраўдывала сваю ролю не столькі трацейскага суддзі, колькі сваю высокую Духоўную ролю павадыра грамадства.

10. Ці гатовая Царква да такой адказнай місіі, ці гатовая яна даць неабходную структуру грамадскіх адносін, запатрабаваную сучасным развіццём чалавека, калі навукова-тэхнічны прагрэс адкрыў велізарныя перспектывы міжнародных зносін і абмену інфармацыяй у рэальным маштабе часу?

11. Адначасова з гэтым вынікі фундаментальных навуковых даследаванняў перакрэслілі старыя уяўленні аб Матэрыяльным Свеце, навукоўцы з сусветнымі імёнамі адкрыта, як калісьці Вярнадскі, кажуць аб ноосферы, маючы на ўвазе Боскую Прастору.

13. Сучасны чалавек прад’яўляе свае патрабаванні і да Рэлігіі, ён хоча на навуковым узроўні разабрацца ў догмах Царквы, ставіць перад ёй адказныя пытанні, адказы на якія альбо зблізяць пазіцыі навукі і Царквы, альбо развядуць іх назаўжды.

13. The modern man imposes heavy demands upon Religion. He wants to examine the dogmas of the Church at a scientific level, and poses many questions to the Church about serious issues. The answers to these will either reconcile the positions of scientists and the Church, or drive them apart forever.

14. Парадаксальна, але, з аднаго боку, узровень развіцця чалавечага Розуму ступіў далёка за межы Матэрыяльнага Свету, з іншага боку, у грамадскіх адносінах чалавек не змог сфармуляваць схему, або структуру, грамадства, якая адпавядала б яго ўзроўню развіцця Розума.

15. Зварот чалавека да царкоўных догм як раз пацвярджае бездапаможнасць чалавека ў гэтым пытанні і адсутнасць перспектыў правільнай пабудовы сучаснага грамадства новага тысячагоддзя.

16. Узровень розуму індывіда значна перагнаў ўзровень развіцця грамадскіх адносін на Зямлі, і гэта супярэчнасць з’яўляецца тормазам прагрэсу чалавецтва і патрабуе неадкладнага вырашэння.

17. Калі рашэнне пытання не будзе знойдзена, зыход вядомы; Я ведаю, што гэта пацягне за сабой разлад у грамадстве.

18. Вяртаючыся да Царквы, Я павінен сказаць, што Царква не зможа ўзяць на сябе адказнасць і павесці сучаснага развітога чалавека ў будучыню, у Новае тысячагоддзе, да прагрэсу і росквіту.

19. Царква не зможа таму, што догмы яе мінулых стагоддзяў, поўпраўда аб Светабудове Маёй Вечнасці не адказваюць пытанням сучаснасці і не могуць быць асновай новага пабудовы грамадскіх адносін.

20. Вось чаму Я падняў пытанне аб Законах Маіх, аб Светах Маіх не праз Царкву, перарабіць якую Мне яшчэ трэба будзе, а праз таго, хто чуе Мяне – праз сучаснага чалавека, які мае кантакт са Мною. Ён сваім жыццёвым прыкладам павінен паказаць і даказаць адзіна магчымы шлях для чалавецтва – праз прыняцце Маіх Законаў, праз прыняцце Веры ў Мяне, праз прыняцце Майго Светауладкавання ў выгляду Піраміды Вечнасці Міроў.

21. Пабудова чалавечага грамадства паводле падабенства Маей Светабудовы ёсць адзіна магчымы шлях, адзіная Надзея на пабудову праведных грамадскіх адносін, якія адпавядаюць задачам Новага века, Новага тысячагоддзя.

22. Новае стагоддзе, Новае тысячагоддзе – гэта Эра прылады чалавечага грамадства ў матэрыяльным свеце паводле падабенства Царства Божага ў адпаведнасці з Задачамі, пастаўленымі Мною як перад асобным чалавекам, так і перад чалавецтвам у цэлым.

23. Новы век, Новае тысячагоддзе будзе Эрай Розуму і развіцця магутнасці чалавецтва на Аснове Маіх Законаў Вечнасці, спакою Вечнага руху.

24. Чалавецтва павінна зразумець, што прагрэс тэхнічнага развіцця мае свае межы, але межаў развіцця, ўдасканалення асобы чалавека, яго здольнасцяў не было і няма.

25. Прыняўшы Мае Законы Вечнасці, Маю пабудову Міроў, чалавецтва адкрые небывалыя гарызонты прагрэсу, небывалыя магчымасці Чалавека-Творцы, Чалавека падабенства Стваральніка гэтага Свету...

1. ...Всё больше убеждаешься в своевременности поставленных Мною Задач по переустройству общественных отношений на Земле, начиная с России.

2. Огромное количество печатных органов, выступления политиков, общественных деятелей всех мастей, включая самого Президента страны, поднимают и обсуждают вопросы влияния Религии на общественные отношения в государстве.

3. Эта тема в той или иной степени затрагивает и юридические вопросы, которые запечатлены в своде законов Российской Федерации.

4. Важно, что вопросы о влиянии религиозных традиций на общественную жизнь поднимаются во всех регионах страны, независимо от религиозных конфессий и приоритетов народностей регионов.

5. Отсутствие стройной, справедливой структуры общества, противоречия между его различными слоями населения заставляют руководство страны на разных уровнях власти, общественные институты и различные фонды находить согласие в обществе на базе религиозных постулатов.

6. Вопрос необходимости разрешения конфликтов в обществе с помощью Церкви становится таким острым, таким актуальным, что Религия начинает рассматриваться в качестве третейского судьи в решении спорных вопросов законодательного характера.

7. Неожиданно для всех Религия, её основы, свод её законов стали востребованы в обществе, как единственная основа налаживания приемлемых общественных отношений и гарант стабильности государства.

8. Религия не является государственным инструментом, но обращением к ней зачастую признаётся её Духовное руководство в обществе при отсутствии справедливого юридического поля государства.

9. В этот сложный момент очень важно, чтобы Церковь, Религия оправдывала свою роль не столько третейского судьи, сколько свою высокую Духовную роль поводыря общества.

10. Готова ли Церковь к такой ответственной миссии, готова ли она дать необходимую структуру общественных отношений, востребованную современным развитием человека, когда научно-технический прогресс открыл огромные перспективы международного общения и обмена информацией в реальном масштабе времени?

11. Одновременно с этим результаты фундаментальных научных исследований перечеркнули старые представления о Материальном Мире, учёные с мировыми именами открыто, как когда-то Вернадский, говорят о ноосфере, имея в виду Божественное Пространство.

12. Уровень развития человека высок как никогда, он соответствует задачам нового тысячелетия, его интересы распространяются далеко за пределы Материального Мира.

13. Современный человек предъявляет свои требования и к Религии, он хочет на научном уровне разобраться в догмах Церкви, ставит перед ней ответственные вопросы, ответы на которые либо сблизят позиции науки и Церкви, либо разведут их навсегда.

14. Парадоксально, но, с одной стороны, уровень развития человеческого Разума шагнул далеко за пределы Материального Мира, с другой стороны, в общественных отношениях человек не смог сформулировать схему, или структуру, общества, которое соответствовало бы его уровню развития Разума.

15. Обращение человека к церковным догмам как раз подтверждает беспомощность человека в этом вопросе и отсутствие перспектив правильного построения современного общества нового тысячелетия.

16. Уровень разума индивидуума значительно перегнал уровень развития общественных отношений на Земле, и это противоречие является тормозом прогресса человечества и требует немедленного разрешения.

17. Если решение вопроса не будет найдено, исход известен; Я знаю, что это повлечёт за собой разлад в обществе.

18. Возвращаясь к Церкви, Я должен сказать, что Церковь не сможет взять на себя ответственность и повести современного развитого человека в будущее, в Новое тысячелетие, к прогрессу и процветанию.

19. Церковь не сможет потому, что догмы её прошлых веков, полуправда о Мироустройстве Моей Вечности не отвечают вопросам современности и не могут быть основой нового построения общественных отношений.

20. Вот почему Я поднял вопрос о Законах Моих, о Мирах Моих не через Церковь, переделать которую Мне ещё предстоит, а через слышащего Меня – через современного человека, имеющего контакт со Мной. Он своим жизненным примером должен показать и доказать единственно возможный путь для человечества – через принятие Моих Законов, через принятие Веры в Меня, через принятие Моего Мироустройства в виде Пирамиды Вечности Миров.

21. Построение человеческого общества по подобию Моего Мироустройства есть единственно возможный путь, единственная Надежда на построение праведных общественных отношений, соответствующих задачам Нового века, Нового тысячелетия.

22. Новый век, Новое тысячелетие – это Эра устройства человеческого общества в Материальном Мире по подобию Царствия Божьего в соответствии с Задачами, поставленными Мною как перед отдельным человеком, так и перед человечеством в целом.

23. Новый век, Новое тысячелетие будет Эрой Разума и развития могущества человечества на Основе Моих Законов Вечности, покоя Вечного движения.

24. Человечество должно понять, что прогресс технического развития имеет свои пределы, но пределов развития, совершенствования личности человека, его способностей не было и нет.

25. Приняв Мои Законы Вечности, Моё построение Миров, человечество откроет небывалые горизонты прогресса, небывалые возможности Человека-Творца, Человека подобия Создателя этого Мира...