1. ...Трэба прывіваць цікавасць людзей да Адкрыццяў Маіх, як да пастулатаў Рэлігіі Маёй Вечнай, але выдаваць не ў класічным царкоўным выкладзе, а сучаснай мовай “чалавека з натоўпу”!

2. Інфармацыя для людзей, якая ідзе з іх натоўпу, гэта значыць унутраная, зразумелая для іх, ёсць прыклад самаўдасканалення асобы на Карысць Бога свайго, Айца Нябеснага, на Карысць людзей і на Карысць самой асобы!

3. Клопат пра людзей, адказнасць за іх ідзе ад Мяне, Айца Нябеснага, праз памочнікаў Маіх.

4. Важна для людзей, што асяроддзе пасялення, інфармацыйнае асяроддзе не мяняюцца і не прымушаюць іх адаптавацца да незвычайных умоў.

5. Развіццё грамадскіх адносін звычайна патрабавала ад людзей пэўных царкоўных традыцый і абрадаў, што, з аднаго боку, заварожвала, з другога, пудзіла і прымушала звяртацца да Царквы толькі ад выпадку да выпадку і як на крайні выпадак!

6. Вось чаму тлумачэнне Рэлігіі Маёй класічным царкоўным спосабам не прышчапляецца шырокай масе людзей, і не маглі яны выконваць Яе, паколькі не ведалі Асновы Яе.

7. І не маглі ведаць, паколькі форма падачы інфармацыі была і ёсць неадаптированная да сучасных умоў, а таму і ўспрымалася Рэлігія Мая, як нешта звышнатуральнае, выконваць якое немагчыма пастаянна, штодня, а таму падтрымлівалася толькі ўключна на святы або асаблівыя дні.

8. Вось чаму Рэлігія, асноўныя пастулаты яе былі і ёсць даступныя толькі пэўным асобам, якія служаць прафесійна Царкве любой канфесіі.

9. І атрымлівалася, што Веды ёсць, але для вузкага кола людзей. Ёсць і кнігі Боскія аб Рэлігіі Маёй, але не чытаныя усімі вернікамі, а спасцігаемые толькі царкоўнікамі.

10. У сэнсе “не збяднее рука раздаючага” Царква даўно не выконвае сваіх функцый і, прыцягваючы да сябе людзей, не напаўняе іх Душы Ведамі Мімі.

11. У Доме Маім людзі атрымліваюць адпачынак для Душы сваёй, але Святло Ведаў не выносіцца із сценаў яго, і выходзіць чалавек без Света Ведаў Маіх. Дом Мой ў сучасным выглядзе ёсць бальніца для Душы чалавека, але не стаў Ён школай для напаўнення тых, хто пакутуе “Хлебам надзённым Ведаў” Маіх Вечных.

12. І кідаюцца Душы людзей у пошуках супакаення, і сустракаюць іх рознага роду секты, плыні рэлігійныя, дзе людзі, асабліва тыя, што пакутавалі, і Душы іх знаходзяць, здавалася б, спакой, але канчаецца ўсё пагібеллю Душы, пакалечаным матэрыяльным целам і смерцю!

13. Трэба раздаваць “Хлеб надзённы Ведаў” людзям ім зразумелым спосабам і на зразумелай мове.

14. Я кажу: усім трэба прайсці, праз памочнікаў Маіх, “пачатковы” курс Ведаў Маіх Вечных!

15. Надышоў час рыхтавацца да раздачы Ведаў праз сродкі масавай інфармацыі, праз прамы кантакт “Чалавек-Бог”, але на першым этапе праз тых, што чуюць Мяне “пасярэднікаў” са звычайнага, людскога асяроддзя.

16. Вось тады гэтая інфармацыя аб магчымасцях Маіх, аб краевугольных камянях Рэлігіі Маёй будзе зразумелая і успрымаемая людзьмі да глыбіні Душы сваёй.

17. Поспех Мой якраз звязаны будзе, і ёсць ужо, з прамым зваротам к Душам людзей, тых, хто прагне спакою і адпачынку.

18. Душы людзей сёння ў паніцы, няма на Зямлі спакою і Любові, а ёсць тут разгул заганаў, злосці і гвалту.

19. Не ведаюць Душы людзей шляхоў да Свету Майго, нам трэба будзе палегчыць долю іх, трэба павесці іх да Свету Майго і паказаць шлях праведны і адзіны.

20. А пагытаму “Хлеб надзённы Ведаў” не столькі матэрыяльнаму чалавеку патрэбен, колькі Душы яго.

21. Калі Душа неспакойная, не знайшла адказу, што рабіць ёй, матэрыяльная сутнасць чалавека таксама маецца ў грахах і заганах, пагаршаючы стан Душы, прычыняючы ёй боль.

22. Душы чалавечай Веды Мае патрэбныя асабліва, ёй дапамога патрэбна і шлях да Свету Майго. Яна, стаўшы сталай і атрымаўшы Веды, павядзе цела сваё да праведнага жыцця, да захавання маральных прынцыпаў сумеснага пражывання на Зямлі і спыняцца войны, гвалт і тады Свет запануе на Зямлі.

23. Калі супакоіцца Душа чалавека, тады ведае яна месца сваё ў Пірамідзе Маёй і ролю сваю ў Маім працэсе змены Светабудовы на Зямлі.

24. Мы ніколі не казалі аб Душы чалавека на Зямлі і не тлумачылі Запаведзі чалавека на Зямлі і Асновы Рэлігіі Маёй для яе. Мы гаварылі пра чалавека ў адным вымярэнні – у вымярэнні Матэрыяльнага Свету!

25. Вось зараз прыступім да аналізу Духоўнага Свету. Ён кіруе свядомасцю людзей. Веды Мае адкрываюць сэнс падрыхтоўкі Душы чалавека для Вышынь Маіх, дзе няма матэрыяльных абалонак.

26. Царква, Дом Мой – прыстанак Душ людскіх, дзе яны атрымліваюць адпачыванне, толькі калі матэрыяльны чалавек пераступае парог Храма Божага.

27. Мы аб Душы сказаць павінны:
Яе намеры зразумелыя ўсе,
І матэрыяльных путаў ў прасторы
Яна нясе здалёк.

Ёй боль страшная, зразумелая,
Заганы Душу прыгнятаюць,
Цяльца пасылы б’юцца ў грудзі,
Надзеі Света закрываюць.

28. Яна ірвецца ў Дом, што царквой Я клічу.
Тут ёй прытулак, суцяшэння,
У імя Веры падтрымаю
Знайсці мірскіх праблем рашэнне.

1. ...Нужно прививать интерес людей к Откровениям Моим, как к постулатам Религии Моей Вечной, но даваемым не в классическом церковном изложении, а современным языком “человека из толпы”!

2. Информация для людей, идущая из их толпы, то есть внутренняя, понятная для них, есть пример самосовершенствования личности во Благо Бога своего, Отца Небесного, во Благо людей и во Благо самой личности!

3. Забота о людях, ответственность за них идёт от Меня, Отца Небесного, через помощников Моих.

4. Важно для людей, что среда обитания, информационная среда не меняются и не заставляют их адаптироваться к необычным условиям.

5. Развитие общественных отношений обычно требовало от людей соблюдения церковных традиций и обрядов, что, с одной стороны, завораживало, с другой, пугало и заставляло обращаться к Церкви только от случая к случаю и как к крайней мере!

6. Вот почему толкование Религии Моей классическим церковным способом не прививалось широкой массе людей, и не могли они исполнять Её, поскольку не знали Основы Её.

7. И не могли знать, поскольку форма подачи информации была и есть неадаптированная к современным условиям, а потому и воспринималась Религия Моя, как что-то сверхъестественное, исполнять которое невозможно постоянно, ежедневно, а посему поддерживалась только в праздники или особые дни.

8. Вот почему Религия, основные постулаты её были и есть доступны только отдельным лицам, служащим профессионально Церкви любой конфессии.

9. И получалось, что Знания есть, но для узкого круга людей. Есть и книги Божественные о Религии Моей, но не читаемые всеми прихожанами, а постигаемые только церковниками.

10. В смысле “не оскудеет рука дающего” Церковь давно не исполняет своих функций и, привлекая к себе людей, не наполняет их Души Знаниями Моими.

11. В Доме Моём люди получают отдых для Души своей, но Свет Знаний не выносится из стен его, и выходит человек без Света Знаний Моих. Дом Мой в настоящем виде есть больница для Души человека, но не стал Он школой для наполнения страждущих “Хлебом насущным Знаний” Моих Вечных.

12. И мечутся Души людей в поисках успокоения, и встречают их различного рода секты, течения религиозные, где люди, особенно страждущие, и Души их находят, казалось бы, покой, но оканчивается всё погибелью Души, покалеченным материальным телом и смертью!

13. Надо раздавать “Хлеб насущный Знаний” людям им понятным способом и на понятном языке.

14. Я говорю: всем надо пройти, через помощников Моих, “начальный” курс Знаний Моих Вечных!

15. Настало время готовиться к раздаче Знаний через средства массовой информации, через прямой контакт “Человек–Бог”, но на первом этапе через слышащих Меня “посредников” из обычной, людской среды.

16. Вот тогда эта информация о Возможностях Моих, о краеугольных камнях Религии Моей будет понятна и воспринимаема людьми до глубины Души своей.

17. Успех Мой как раз связан будет, и есть уже, с прямым обращением к Душам людей, страждущих покоя и отдыха.

18. Души людей сегодня в панике, нет на Земле спокойствия и Любви, а есть здесь разгул пороков, злобы и насилия.

19. Не знают Души людей путей к Свету Моему, нам предстоит облегчить участь их, надо повести их к Свету Моему и показать путь праведный и единственный.

20. А посему “Хлеб насущный Знаний” не столько материальному человеку нужен, сколько Душе его.

21. Если Душа неспокойна, не нашла ответа, что делать ей, материальная сущность человека тоже мечется в грехах и пороках, усугубляя состояние Души, причиняя ей боль.

22. Душе человеческой Знания Мои нужны особенно, ей помощь нужна и путь к Свету Моему. Она, созрев и получив Знания, поведёт тело своё к праведной жизни, к соблюдению моральных принципов общежития на Земле и остановятся войны, насилие и тогда мир воцарится на Земле.

23. Когда успокоена Душа человека, тогда знает она место своё в Пирамиде Моей и роль свою в Моём процессе изменения Мироустройства на Земле.

24. Мы никогда не говорили о Душе человека на Земле и не объясняли Заповеди человека на Земле и Основы Религии Моей для неё. Мы говорили о человеке в одном измерении – в измерении Материального Мира!

25. Вот теперь приступим к анализу Духовного Мира. Он руководит сознанием людей. Знания Мои открывают смысл подготовки Души человека для Высот Моих, где нет материальных оболочек.

26. Церковь, Дом Мой – пристанище Душ людских, где они получают отдохновение, только когда материальный человек переступает порог Храма Божьего.

27. Мы о Душе сказать должны:
Её все помыслы понятны,
И материальных пут в пространстве
Она несёт издалека.

Ей боль понятна и страшна,
Пороки Душу угнетают,
Тельца посылы бьются в грудь,
Надежды Света закрывают.

28. Она стучится в Дом, что церковью зову.
Здесь ей приют и утешенья,
Во имя Веры помогу
Найти мирских проблем решенья.