1. ...Η διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου – είναι το κύριο καθήκον του κατά τη διάρκεια του σταδίου του Υλικού Κόσμου, Εγώ μίλησα για αυτό πολύ και από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες ΄Εχω δείξει, ότι η ανθρώπινη ζωή αποκτά το νόημα μόνο σε αυτή την περίπτωση.

2. Μόνο στην περίπτωση της εκτέλεσης του προορισμού Μου, και, φυσικά, τελειοποιώντας τον εαυτό σας στις συνθήκες των δοκιμών στους πειρασμούς της γήινης ζωής.

3. Έχουμε ήδη αναλύσει το ρόλο του Πονηρού στη διαδικασία όχι μόνο της τελειοποίησης του ανθρώπου, αλλά απλώς και σαν μέρος της ζωής του στον Υλικό Κόσμο.

4. Τίθεται το ερώτημα: γιατί όλα αυτά;

5. Αλλά αυτή την ερώτηση δεν πρέπει να υπάρχει, διότι, σύμφωνα με το Νόμο της ενότητας και πάλης των αντιθέσεων, ένας άνθρωπος πρέπει να κάνει την ανεξάρτητη, χωρίς την συμβουλή Μου, επιλογή ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό!

6. Όλη η ανθρώπινη ζωή στον Υλικό Κόσμο είναι η αυτή συνεχής ιστορική επιλογή: ναι ή όχι, καλό ή κακό.

7. Η ζωή ενός ανθρώπου – είναι ένας αγώνας για την επιβίωση μεταξύ της διεπαφής του Μαύρου και του Λευκού.

8. Η επιλογή παραμένει σε αυτόν, πώς να μείνει σε αυτή την γραμμή του χωρισμού, πώς να παραμένει ο Άνθρωπος με το κεφαλαίο γράμμα, πώς να επιλέξει την μοναδική σωστή απόφαση, από την οποία εξαρτάται το μέλλον όχι μόνο του ανθρώπου, αλλά και του Γένους του, και την κοινωνία στο σύνολό της.

9. Εδώ το σημαντικό ρόλο παίζει το ανθρώπινο χαρακτηριστικό, που κληρονόμησε από το ζωικό κόσμο, λεγόμενο ο συλλογικός νούς, ή ο νούς του πλήθους.

10. Σε μια μεγάλη συγκέντρωση των συναδέλφων ο άνθρωπος χάνει τις ατομικές, μοναδικές ικανότητές του και παρομοιάζεται με ένα κοπάδι άμυαλων, όταν η συμπεριφορά της αγέλης υπερισχύει την συμπεριφορά του ατόμου.

11. Ο άνθρωπος έκανε πολλά, μα πάρα πολλά λάθη μέσα στις συνθήκες της αγέλης, ειδικά όταν μια συνετή απόφαση δεν λαμβανόταν υπ’ όψη, και το διαχειριστικό επιχείρημα είναι η υπόσχεση σαν “όλοι οι άλλοι”!

12. Η ανθρώπινη ψυχολογία είναι καταπληκτική σε αυτές τις συνθήκες, όταν η συμπεριφορά του ανθρώπου δεν διέπεται από την λογική, αλλά από το ένστικτο της αγέλης και την έλλειψη της λογικής συμπεριφοράς της εξαιρετικά οργανωμένης δημιουργίας του Θεού!

13. Όλα, όσα έχουν αναπτυχθεί, το σύνολο των ανθρώπινων γνώσεων, το σύνολο των ιστορικών εμπειρειών διαγράφονται αυτή την στιγμή, και η ανθρωπότητα από τους ελεγχόμενους από Εμένα φρόνιμους, λογικούς άνθρωπους μετατρέπεται σε μια αγέλη ζώων που δεν έχουν καμία νόηση και καθοδηγούνται από το ένστικτο των θηρίων.

14. Η καταπληκτική μεταμόρφωση του Ανθρώπου-δημιουργού στον άνθρωπο-κτήνο γίνεται στιγμιαία. Η σκέψη απενεργοποιείτε , και το αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς είναι οι καταστροφές, οι ανεξήγητες ταραχές, η δολοφονία και η τυραννία του πλήθους.

15. Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν πολλές εκδηλώσεις της αγέλης, όλα τα επαναστατικά ξεσπάσματα του πλήθους είναι η δράση του κοπαδιού, που δεν ξέρει ούτε τον οίκτο, ούτε την κοινή λογική, και δρα με τις πιο βίαιες δραστηριότητες.

16. Εδώ τα πάντα κατευθύνονται στην εξέγερση, στο κύμα των ζωώδων ενστικτών, και ως αποτέλεσμα – μια σκληρή, παράλογη καταστροφή.

17. Η ανόητη βιαιοπραγία είναι το αποτέλεσμα του συλλογικού “μυαλού” της αγέλης, κατευθυνόμενου στις παράλογες εκδηλώσεις των αρνητικών συναισθημάτων.

18. Δεν παύει να εκπλήσσει αυτή η δράση του ανθρώπινου όχλου, το πόσο ψηλά μπορεί να αναπτυχθεί ένας άνθρωπος ως άτομο, και το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει μέσα στο πλήθος.

19. Πόση αμαρτία, πόση κακία συνυφασμένη σε αυτήν την ανθρώπινη ένωση, πόση ζημιά έχει διαπράξει το ανθρώπινο κοπάδι στην Γη, σε πόσο αίμα και τους πόλεμους ήταν η αιτία της έλλειψης της συλλογικής λογικής.

20. Τι συμβαίνει με έναν Άνθρωπο εκείνη τη στιγμή, αψηφά την κάθε λογική και δεν μπορεί να εξηγηθεί με τίποτα, συμπεριλαμβανόμενο και από τους Νόμους Μου.

21. Η απενεργοποίηση της ατομικής συνείδησης κατά την στιγμή, που γίνεται η λήψη της απόφασης της αγέλης, είναι ένα παράδοξο του ανθρώπινου ψυχισμού, που κληρονόμησε από τον ζωικό κόσμο.

22. Ο άνθρωπος, ως η ομοιότητα του Θεού, δεν μπορεί να είναι σε θέση για την πράξη αυτή ποτέ.

23. Η ματαίωση από την τροχιά του ανθρώπου στην τροχιά του ζώου είναι ένα χαρακτηριστικό του όριου ανάμεσα στο Καλό και το Κακό!

24. Στον άνθρωπο είναι δύσκολο να αντισταθεί στις κακίες του Υλικού Κόσμου, και να μην “πέσει σε κώμα” τις συνθήκες της άγριας ζωής.

25. Ναι, τα ζώα ζούν με την αρχή της αγέλης, σε αυτήν υπάρχει η κατάσταση επιβίωσής τους στη Γη, αλλά η παράλογη εξολόθρευση των συνανθρώπων είναι ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπινου όχλου, η ενέργεία του οποίου κατευθύνεται μόνο στην καταστροφή ή στην εξόντωση.

26. Να σταματήσει όλα αυτά μπορεί μόνο η Θρησκεία Μου, με τις πηγές, που είναι βαθιά ριζωμένες στην συνείδηση του ανθρώπου και καθορίζουν τη συμπεριφορά του ως ατόμο και ως μέλος της κοινωνίας...

1. ...Формирование личности человека – это его главнейшая задача на этапе Материального Мира, Я говорил об этом много и под разными углами показал, что жизнь человека приобретает смысл только в этом случае.

2. Только в случае выполнения Моего предназначения и, соответственно, работы над собой в условиях испытаний соблазнами мирской жизни.

3. Мы уже разбирали роль Лукавого в процессе не только самосовершенствования человека, но и просто жизни его в условиях Материального Мира.

4. Вопрос возникает: для чего всё это?

5. Но такого вопроса не должно быть, потому что, по Закону единства и борьбы противоположностей, человек должен сделать самостоятельный, без Моей подсказки выбор между Добром и Злом!

6. Вся жизнь человека в Материальном Мире есть этот постоянный исторический выбор: да или нет, плохо или хорошо.

7. Жизнь человека – это борьба за выживание на границе раздела Чёрного и Белого.

8. За ним остаётся выбор, как устоять на этой линии раздела, как остаться Человеком с большой буквы, как выбрать единственно правильное решение, от которого зависит не только будущее человека, но и Рода его, и общества в целом.

9. Здесь важную роль играет особенность человека, унаследованная им от животного мира, это так называемый коллективный разум, или разум толпы.

10. При большом стечении соплеменников человек теряет свои индивидуальные, уникальные способности и уподобляется стаду безмозглому, когда стадное поведение превалирует над поведением личности.

11. Человек много, очень много ошибок наделал в условиях стадности, когда благоразумное решение не принималось во внимание, а управляющим аргументом был посыл “как все”!

12. Удивительна психология человека в этих условиях, когда поведением человека управляет не разум, а стадность и отсутствие логики поведения высокоорганизованного Божьего создания!

13. Всё, что наработано, все знания человека, весь исторический опыт перечёркиваются в этот момент, и человечество из управляемых Мною разумных людей превращается в стадо животных, не имеющих разума и руководствующихся звериным инстинктом.

14. Удивительное превращение Человека-творца в человека-зверя происходит мгновенно. Мышление отключается, и результатом такого поведения человеческого стада являются разрушения, необъяснимые мятежи, убийства и тирания толпы.

15. В истории человечества было много таких проявлений стадности, все революционные всплески есть действия толпы, не знающей жалости, здравого смысла, и самые жестокие по природе действия.

16. Здесь всё направлено на буйство, всплеск эмоций, и как результат – жестокое, бессмысленное разрушение.

17. Тупое насилие есть результат стадности, коллективного “разума”, направленного на бессмысленные поступки выплёскивания отрицательных эмоций.

18. Не перестаёшь удивляться этим действиям человеческой толпы, насколько высоко может быть развит человек, как личность, и как низко он может падать в толпе.

19. Сколько греха, порока заложено в этом человеческом образовании, сколько разрушений совершило человеческое стадо на Земле, сколько крови и войн было причиной отсутствия общественного разума.

20. Что происходит с Человеком в этот момент, не поддаётся никакой логике и не может быть объяснено ничем, включая Мои Законы.

21. Выключение сознания индивидуума в момент принятия стадного решения есть парадокс психики человека, унаследованный от животного мира.

22. Человек, как подобие Бога, не может быть способен на этот поступок никогда.

23. Срыв с орбиты человека на орбиту животного есть особенность границы Добра и Зла!

24. Человеку трудно устоять против пороков Материального Мира, в том числе не “впасть в кому” условий животного мира.

25. Да, животные живут по стадному принципу, и в этом есть их условия выживания на Земле, но бессмысленное уничтожение себеподобных есть особенность человеческой толпы, энергия которой направлена только на разрушение или уничтожение.

26. Остановить это может только Моя Религия, истоки которой глубоко заложены в сознании человека и определяют его поведение, как индивидуума и как члена общества...