1. ...Адказнае пытанне, якое разбіраецца, вызначае стаўленне Чалавека да Рэлігіі Маёй і Законам Маім Вечным.

2. Трэба падказаць і растлумачыць чалавеку, чаму і навошта з’явілася Рэлігія на Зямлі, у Матэрыяльным Свеце, і што дае яна чалавеку.

3. Гэта пытанне, якое мучыць чалавека паралельна з пытаннем “навошта я тут?”.

4. Сапраўды, ніхто не спрабаваў растлумачыць чалавеку, навошта ён тут, на Зямлі.

5. Усе рэлігійныя плыні толькі спрабавалі растлумачыць яму “правілы гульні” на Зямлі, прычым кожная з канфесій спрабавала даць сваё ўяўленне, якое адрозніваецца ад іншых.

6. Людзі кідаюцца паміж імі і ніхто не падказаў, якая Рэлігія правая, а якая ёсць проста догма.

7. І ўсе Рэлігіі існуюць у барацьбе, прымушаючы чалавека зрабіць выбар на сваю карысць. Але што дае яму тая ці іншая Рэлігія?

8. І зноў узнікае пытанне: навошта Рэлігія чалавеку, а тым больш такая вялікая іх колькасць?

9. Сапраўды, галаву зламаеш, выбіраючы адну з іх, прычым выбар вызначаецца не ўласнай свядомасцю, гэты гістарычны выбар вызначаецца рэлігіяй роду і месцам пражывання роду.

10. Артадоксы патрабуюць перадачы рэлігійных традыцый з роду ў род, не пакідаючы права выбару новаму пакаленню.

11. Мы дастаткова доўга абмяркоўвалі пытанні паводзінаў чалавека ў Матэрыяльным Свеце і вызначылі прыарытэты развіцця асобы і асновы праведных паводзін яго.

12. Чалавек знаходзіцца на Зямлі ў Матэрыяльным Свеце кароткі час, ён мае прызначэнне сваё, або мэта знаходжання на Зямлі, якую павінен выканаць.

13. Перыядычнасць вяртання чалавека на Зямлю залежыць ад шматлікіх фактараў, у тым ліку – наколькі поўна ён выканаў сваё прызначэнне.

14. Узнікае найважнейшае пытанне: калі ён (чалавек) вяртаецца на Зямлю шмат разоў, тады адкуль ён вяртаецца і дзе ён будзе жыць паміж этапамі вяртання на Зямлю?

15. Чалавек увесь час знаходзіцца ў Духоўным Міры, у Міры Вечнасці, або ў Міры спакою Вечнага руху.

16. У Духоўным Міры, не адчуваемым чалавекам, знаходзіцца, вядома, не сам матэрыяльны чалавек, а субстанцыя, або Душа яго, таксама ў не адчуваемым для Матэрыяльнага Свету стане.

17. Гэта значыць, субстанцыяй яго з’яўляецца Душа – вечная Душа ў Вечным Духоўным Міры.

18. Душа яго праз матэрыялізацыю (чалавека) зазірае ў Матэрыяльны Свет на кароткі час для праверкі сваіх здольнасцяў, для папаўнення Чашы Розуму.

19. Такім чынам, мэта знаходжання Душы ў Матэрыяльным Свеце, ці, па-вашаму, чалавека, ёсць ўдасканаленне яе (яго) па ўласнай праграме: папаўненне Чашы Розуму і праверка магчымасці самастойнага кіравання на Зямлі.

20. Рэлігіі на падставе Маіх раней перададзеных Вечных Ведаў фактычна даюць “правілы паводзінаў” праведнага чалавека ў Матэрыяльным Свеце.

21. Розныя Рэлігіі па-рознаму трактуюць мэту жыцця чалавека і яго падрыхтоўку да Вечнага жыцця.

22. Не абмяркоўваючы пытання “А дзе гэтае Вечнае жыццё?”, Запаведзі на сваім узроўні развіцця грамадства давалі Асновы праведных паводзiнаў, не абмяркоўваючы тонкасцяў ўзаемаадносін Матэрыяльнага і Духоўнага Міраў.

23. Запаведзі стагоддзямі былі падказкамі праведных учынкаў і давалі тлумачэнне Дабра і Зла.

24. Прайшлі тысячагоддзі, Свет змяніўся да непазнавальнасці, людзі выраслі, тэхніка раскрыла вочы людзей на працэсы і тэхналогіі, раней якія здаваліся нерэальнымі і цудоўнымі.

25. Неабходна нарэшце сказаць праўду аб прызначэнні чалавека, які прыйшоў на Зямлю, пра мэту яго знаходжання і Ролі Маёй і ролі Законаў Маіх вечных для існавання або жыцця чалавека ў матэрыялізаваным стане.

26. Гэта важна, таму што матэрыялізаваным з’яўляецца толькі цела яго, а вось галоўная частка яго, Душа яго, застаецца са Мною ў Духоўным Міры, і атрымліваецца, што затрымаўся чалавек целам у Матэрыяльным Свеце, а Душой – у Духоўным Міры.

27. Вось чаму кідаецца чалавек паміж Светамі, не разумеючы, што ж важней за ўсё: матэрыяльнае жыццё або Вечнасць у Духоўным Міры.

28. Рэлігіі дапамагчы чалавеку і растлумачыць не могуць, а дарога да Мяне патрабуе Веры ў Мяне і Любові да Мяне.

29. Фактычна, чалавеку прапануецца выбар: жыць у Матэрыяльным Свеце, але падпарадкоўваючыся Законам Духоўнага Свету, паколькі ўсё, што звязана са Мною, – гэта “Там” і навечна.

30. Вось гэты выбар вельмі цяжкі для чалавека. Як быць? Усё, што ў Матэрыяльным Свеце, лёгка адчуць, дакрануцца. А вось што ў Духоўным Міры – прымаецца на Веру.

31. А Вера ў Мяне (у Духоўны Свет) разумеецца чалавекам, як неахопная субстанцыя, адчуць і дакрануцца да якой нельга. Вось чаму так доўга ішлі і яшчэ ідуць людзі да разумення Маей прысутнасці ў Духоўным Міры.

32. Здавалася б, толькі праз Рэлігію можна зразумець пабудову Духоўнага Свету, Маю прысутнасць і Законы Мае Вечныя.

33. Але не тлумачыць Рэлігія найважнейшае пытанне: што ёсць чалавек у Матэрыяльным і Духоўным Светах?

34. Свет падзяліўся на дзве часткі: Матэрыя і Дух. Што тут важней, хто кіруе ўсім – Гісторыі пытанне.

35. Духоўны Свет важней, і вечны Ён. Матэрыя – толькі ўспышка ў акіяне.

36. Дух ёй задачы ставіць для развіцця і ўдалячынь вядзе. І не ведамы ёй канец.

37. Я ведаю, Дух Мой ведае, што чакае Матэрыю цяпер. Яе задача – дасканаласць і шлях наверх, да Духоўнасці клічу.

38. Яе шляхі ёсць лесвіца прагрэсу і дасканаласці край, што Духам Я клічу.

1. ...Ответственный вопрос, который разбирается, определяет отношение Человека к Религии Моей и Законам Моим Вечным.

2. Нужно подсказать и объяснить человеку, почему и зачем появилась Религия на Земле, в Материальном Мире, и что даёт она человеку.

3. Это вопрос, который мучает человека параллельно с вопросом “зачем я здесь?”.

4. Действительно, никто не пытался объяснить человеку, зачем он здесь, на Земле.

5. Все религиозные течения только пытались объяснить ему “правила игры” на Земле, причём каждая из конфессий пыталась дать своё представление, отличное от других.

6. Люди мечутся между ними и никто не подсказал, какая Религия правая, а какая есть просто догма.

7. И все Религии существуют в борьбе, заставляя человека сделать выбор в свою пользу. Но что даёт ему та или иная Религия?

8. И опять возникает вопрос: зачем Религия человеку, а тем более такое большое их количество?

9. Действительно, голову сломаешь, выбирая одну из них, причём выбор определяется не собственным сознанием, этот исторический выбор определяется религией рода и местом проживания рода.

10. Ортодоксы требуют передачи религиозных традиций из рода в род, не оставляя права выбора новому поколению.

11. Мы достаточно долго обсуждали вопросы поведения человека в Материальном Мире и определили приоритеты развития личности и основы праведного поведения его.

12. Человек пребывает на Земле в Материальном Мире короткое время, он имеет предназначение своё, или цель пребывания на Земле, которую должен выполнить.

13. Периодичность возвращения человека на Землю зависит от многих факторов, в том числе – насколько полно он выполнил своё предназначение.

14. Возникает важнейший вопрос: если он (человек) возвращается на Землю многократно, тогда откуда он возвращается и где он пребывает между этапами возвращения на Землю?

15. Человек постоянно находится в Духовном Мире, в Мире Вечности, или в Мире покоя Вечного движения.

16. В Духовном Мире, не осязаемом человеком, находится, конечно, не сам материальный человек, а субстанция, или Душа его, тоже в неосязаемом для Материального Мира состоянии.

17. То есть, субстанцией его является Душа – вечная Душа в Вечном Духовном Мире.

18. Душа его через материализацию (человека) заглядывает в Материальный Мир на короткое время для проверки своих способностей, для пополнения Чаши Разума.

19. Таким образом, цель пребывания Души в Материальном Мире, или, по-вашему, человека, есть совершенствование её (его) по собственной программе: пополнение Чаши Разума и проверка возможности самостоятельного управления на Земле.

20. Религии на основании Моих ранее переданных Вечных Знаний фактически дают “правила поведения” праведного человека в Материальном Мире.

21. Различные Религии по-разному трактуют цель жизни человека и его подготовку к Вечной жизни.

22. Не обсуждая вопрос “А где эта Вечная жизнь?”, Заповеди на своём уровне развития общества давали Основы праведного поведения, не обсуждая тонкостей взаимоотношения Материального и Духовного Миров.

23. Заповеди веками были подсказками праведных поступков и давали объяснение Добра и Зла.

24. Прошли тысячелетия, Мир изменился до неузнаваемости, люди выросли, техника раскрыла глаза людей на процессы и технологии, ранее казавшиеся нереальными и чудесными.

25. Необходимо наконец сказать правду о предназначении человека, пришедшего на Землю, о цели его пребывания и Роли Моей и роли Законов Моих вечных для существования или жизни человека в материализованном состоянии.

26. Это важно, потому что материализованным является только тело его, а вот главная часть его, Душа его, остаётся со Мной в Духовном Мире, и получается, что застрял человек телом в Материальном Мире, а Душой – в Духовном Мире.

27. Вот почему мечется человек между Мирами, не понимая, что же важнее всего: материальная жизнь или Вечность в Духовном Мире.

28. Религии помочь человеку и объяснить не могут, а дорога ко Мне требует Веры в Меня и Любви ко Мне.

29. Фактически, человеку предлагается выбор: жить в Материальном Мире, но подчиняясь Законам Духовного Мира, поскольку всё, что связано со Мной, – это “Там” и навечно.

30. Вот этот выбор крайне труден для человека. Как быть? Всё, что в Материальном Мире, легко почувствовать, дотронуться. А вот что в Духовном Мире – принимается на Веру.

31. А Вера в Меня (в Духовный Мир) понимается человеком, как неосязаемая субстанция, почувствовать и дотронуться до которой нельзя. Вот почему так долго шли и ещё идут люди к пониманию Моего присутствия в Духовном Мире.

32. Казалось бы, только через Религию можно понять построение Духовного Мира, Моё присутствие и Законы Мои Вечные.

33. Но не объясняет Религия важнейший вопрос: что есть человек в Материальном и Духовном Мирах?

34. Мир разделился на две части: Материя и Дух. Что здесь важнее, кто управляет всем – Истории вопрос.

35. Духовный Мир важней, и вечен Он. Материя – лишь вспышка в океане.

36. Дух ей задачи ставит для развития и вдаль ведёт. Неведом ей конец.

37. Я знаю, Дух Мой знает, что ждёт Материю сейчас. Её задача – совершенство и путь наверх, к Духовности зову.

38. Её пути есть поступи прогресса и совершенства край, что Духом Я зову.