1. ...Μελετάμε τα βασικά θέματα του ανθρώπου: “Γιατί είμαι εδώ, εγώ ποιός είμαι, τι πρέπει να κάνω;”.

2. Όλες αυτές τις ερωτήσεις πάντα θέτει ο άνθρωπος μπροστά του.

3. Ειδικά στο τέλος του κύκλου της ζωής ή ήδη στο νεκροκρέβατό του, όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι πηγαίνει να συναντήσει τον Θεό, και ότι θα πρέπει να λογοδοτήσει για τη ζωή του – συνήθως παράλογη και φαύλη.

4. Φυσικά, Εγώ θα συγχωρήσω το έκλυτο παιδί Μου, το λυπάμαι, αλλά θα πάει αυτός σε ένα νέο κύκλο της μετενσάρκωσης στη Γη, και θα μάθει και πάλι να ζήσει, και, ξεχνώντας τα προηγούμενα μαθήματα, θα αρχίσει και πάλι να ευχαριστεί το υλικό σώμα του. Τι κρίμα!

5. Δεν προλαβαίνει ο άνθρωπος να καταλάβει γιατί είναι εδώ, κανείς δεν του εξηγεί, τι είναι το πεπρωμένο του.

6. Η Ψυχή του βασανίζεται και τον βασανίζει, απαιτώντας την ανάπτυξη της ηθικής του, την διεύρυνση των Αιώνιων Γνώσεών Μου, ο άνθρωπος χτυπιέται από την έκλυτη ζωή του, πέφτωντας απ’ το ένα άκρο στο άλλο.

7. Αιώνιος είναι αυτός ο φαύλος κύκλος, ο άνθρωπος πέφτει στο επίπεδο των βοοειδών, πετώντας στις αγωνίες και στις ανησυχίες, μάταιες και ακατανόητες για αυτόν.

8. Η Εκκλησία, όπου καταφεύγει ο άνθρωπος, όπου προστρέχει, δεν του απαντά στο ερώτημα γιατί είναι εδώ, και τον στέλνει στις Αιώνιες Γραφές, ακατάληπτες για αυτόν.

9. Αλλά στη Γη ο Μάγκας Πονηρός του υπόσχεται τα βουνά του Χρυσού Μόσχου, που εξασφαλίζουν όλες τις χαρές του κόσμου και την ηρεμία του ανθρώπινου σώματος, και όσο περισσότερο θα πάρεις το Χρυσό μοσχάρι, τόσες περισσότερες χαρές μπορείς να αποκτήσεις ή να αγοράσεις.

10. Είναι απλό για τον άνθρωπο: στρέψε το ταλέντο σου, την ικανότητα στις επίγειες γνώσεις, μάθε τους κανόνες της επιχείρησης, θα φτάσεις στην επιτυχία, θα ζείς καλά, θα πάρεις τα πάντα, ότι θέλεις. Τι άλλο χρειάζεται για έναν άνθρωπο;

11. Αυτό είναι το κριτήριο, το οποίο ρυθμίζει τον Υλικό Κόσμο: όλα θα τα αποκτήσεις, όλα θα τα αγοράζεις, αν θα έχεις το Χρυσό μοσχάρι σε περίσσευμα.

12. Υπό τις σύγχρονες συνθήκες των ταχύτητων των νέων τεχνολογιών, ο άνθρωπος εμπίπτει στο πιεστήριο της επιτάχυνσης, όταν η επιτυχία, η υλική επιτυχία, έρχεται στους ευέλικτους ανθρώπους και οι οικονομικές δυνατότητές τους διεγείρουν το μυαλό των απλών ανθρώπων, προκαλώντας την άμεση προσπάθειά τους για την μάθηση των τεχνολογιών της εξαπάτησης του σύγχρονου κόσμου.

13. Η σύγχρονη επιχείρηση, οι τελευταίες λέξεις στη τεχνολογία, οδηγούν στη βελτίωση των τρόπων της εξαπάτησης του ανθρώπου για τις χαρές του Υλικού Κόσμου.

14. Η θέση “κανόνισε τον κόσμο, τον υλικό κόσμο”, βασίζεται στην θέση του Πονηρού, “Τα πάντα μπορούν να αγοραστούν, τα πάντα μπορούν να πωληθούν, η ουσία μόνο στη τιμή”.

15. Αποδεικνύεται ότι άπαντες και τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο αγοράζονται και πωλούνται, το θέμα είναι στην τιμή – του κριτήριου της ζωής στην Γη.

16. Για την ανάπτυξή του, την Ψυχή του, για το σκοπό της ζωής πάνω στη Γη, με τη χορτάτη κοιλιά οι σκέψεις στον άνθρωπο δεν έρχονται, μα, και για ποιό λόγο;

17. Φαίνεται ότι, αν δίνεται ο χρόνος παραμονής στην Γη, και πρέπει να τον χρησιμοποιείς με το “πλήρες πρόγραμμα” – να κυριαρχείς πέρα από κάθε λογική, να ικανοποιείς τον εαυτό σου με κάθε κόστος, επειδή όλοι οι μέθοδοι είναι διαθέσιμοι και δικαιολογημένοι.

18. Αυτή είναι η εθνική οδός των σύγχρονων επιχειρήσεων, όλες οι τεχνολογίες έλεγχου των οποίων οδηγούν σε ένα – στην οικονομική άνεση με κάθε κόστος. Με κάθε κόστος, όμως ποιό;

19. Η τιμή, δυστυχώς, είναι πολύ υψηλή: χάνεται μάταια ο χρόνος της παραμονής στη Γη!

20. Αλλά να μην παρεξηγηθείτε, δεν μιλάω για αυτό, που πρέπει να εγκαταλείψετε τα πάντα και να μπείτε στους μοναχούς.

21. Δεν είναι τόσο απλό, τηρώντας τους όρους της ύπαρξης στον Υλικό Κόσμο, οι δυνάμεις σας πρέπει να κατευθύνονται προς την ανάπτυξη της ουσίας σας για την ζωή τη μελλοντική και αιώνια στο Βασιλείο Μου – τον Πνευμάτικό Κόσμο.

22. Είναι απαραίτητο να επιλέξετε μια ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του Υλικού και Πνευματικού Κόσμου.

23. Η σωστή επιλογή – η τύχη της λήψης της απόφασης του δίκαιου ανθρώπου!

24. Στο Φως τις Γνώσεις, στον “επιούσιο ΄Αρτο των Γνώσεων” – είναι κοντά Μου, και η διαδρομή για τον “επιούσιο ΄Αρτο” – είναι κοντά στον Πονηρό. Πιάσατε τη διαφορά; Και εκεί, και εδώ υπάρχουν οι λέξεις, όπως φαίνεται, η ίδιες – “επιούσιος ΄Αρτος”.

25. Όμως, στην έκδοσή Μου – “ο επιούσιος ΄Αρτος των Γνώσεων” Μο” Αιώνιων, ενώ στον Πονηρό – “το καθημερινό ψωμί” για τη ζωή στη Γη, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, ή για την ικανοποίηση του σώματός σας με τις γήινες χαρές.

26. Η πορεία προς Εμένα – ένα ακανθώδες μονοπάτι και είναι συζευγμένο με την ανάγκη αυτοσυγκράτησης, είναι – ο τρόπος Επάνω, ο δρόμος με τον Πονηρό – ο τρόπος Κάτω, ο τρόπος τις γήινες χαρές με το οποιοδήποτε κόστος.

27. Η πορεία προς Εμένα – τα αγαθά του Πνευματικού Κόσμου το αύριο? Ο τρόπος με τον Πονηρό – οι γήινες χαρές σήμερα.

28. Αδύναμος είναι ο άνθρωπος, το τελευταίο είναι πιο ευχάριστο και φιλικό, και ξοδεύει όλες τις ικανότητές του για την ανάπτυξη των τεχνολογιών για την επίτευξη των χαρών του Υλικού Κόσμου με οποιοδήποτε κόστος.

29. Λίγοι, πολύ λίγοι άνθρωποι που κατανοούν, ότι είναι ο θάνατος του ανθρώπου να δουλεύει και να αναπτύσσεται μόνο στο όνομα του υλικού πλούτου, και πώς να κατανοοεί, όταν όλη η μηχανή της μάθησης είναι στραμμένη στην απόκτηση και την κατανάλωση των προϊόντων.

30. Όλα για τις χαρές, το κριτήριο αυτό κανείς δεν το έχει καταργήσει: κανόνισε τον Υλικό Κόσμο, πάρε από τη ζωή (μικρή) τα πάντα!

31. Αυτή η άχρηστη κούρσα απορροφά όχι μόνο τον άνθρωπο, όχι μόνο την οικογένειά του, αλλά ολόκληρα τα κράτη. Το κριτήριο το ίδιο, “ο ιδιοκτήτης του κόσμου εκείνος ή εκείνοι, που είναι πλούσιοι”.

32. Οι άνθρωποι είναι όλοι σχετικά ίδιοι, γι’αυτο εφεύρουν τις νέες τεχνολογίες για να πάρουν την ηγεσία με κάθε κόστος, το κριτήριο είναι το ίδιο – τα υλικά οφέλη.

33. Ακόμα και οι δημιουργικοί άνθρωποι, που δημιουργούν τις διαχρονικές αξίες, οι ιερωμένοι, τέλος πάντων – όλοι λαμβάνουν τα υλικά αγαθά, όλοι έχουν την αξία της εργασίας τους, ακόμη και την δημιουργική δουλειά.

34. Εδώ τα πάντα αγοράζονται και πωλούνται, ο κύριος έμπορος – ο Πονηρός.

35. Για Χάρη αυτών των γήινων χαρών τι κάνει και τι δεν κάνει ο άνθρωπος!

36. Και το χειρότερο πράγμα, που ένας άνθρωπος προσπαθεί στο τέρμα της ζωής, ζητώντας συγχώρεση για τις αμαρτίες και τα ελαττώματά του, να την εξαγοράσει από Εμένα με το ίδιο εμπόρευμα – με το Χρυσό μοσχάρι, το οποίο δεν το χρειάζομαι.

37. Και χτίζει ο άνθρωπος τα ομοιώματα των Σπιτιών Μου, προκειμένου να αγοράσει την συγχώρεση από Εμένα, να εξαγοράσει τις αμαρτίες του. Το κριτήριο είναι μόνο ένα: “Τα πάντα μπορούν να αγοραστούν, τα πάντα μπορούν να πωληθούν”.

38. Δεν έχει δίκαιο αυτός ο άνθρωπος, αυτό – δεν είναι Δικό Μου! Δεν θα μπορέσει να Με εξαγοράσει, και θα είναι σκληρή η Τιμωρία Μου για αυτόν τον άνθρωπο. Και όσο περισσότερο που προσφέρει την τιμή για τη σωτηρία της Ψυχής του, τόσο βαρύτερη η τιμωρία γι 'αυτόν.

39. Δεν πρέπει να ξεχνάμε: όσο μεγαλύτερη είναι η αμαρτία, τόσο βαρύτερη η τιμωρία γι 'αυτήν.

40. Και όταν προσπαθούν να Με εξαγοράσουν, δεν υπάρχει όριο στο θυμό Μου. Για αυτόν τον άνθρωπο ένας είναι ο δρόμος – στην Κόλαση. Η Κρίση Μου είναι αυστηρή, πολύ αυστηρή, αλλά δίκαιη.

41. Αλλά αν δω έστω και μια μικρή προσπάθεια να Με καταλάβει, να προσπαθεί να κατανοήσει την Θρησκεία Μου, τους Αιώνιους Νόμους Μου, θα βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο σε όλα αυτά, που βρίσκω απαραίτητο.

42. Και τέτοιος άνθρωπος έχει την ευκαιρία και την ελπίδα για τη σωτηρία της Ψυχής του.Τουλάχιστον για τη σωτηρία, Εγώ δεν μιλώ πια για την ανάπτυξη της για την ζωή στον Πνευματικό Κόσμο.

43. Αυτό είναι, δυστυχώς, το καθήκον γιά τους σπάνιους άνθρωπους, συχνά – που Με ακούνε. Γι 'αυτό τους αγαπώ, τους στηρίζω και τους ζητώ να με βοηθήσουν στην προώθηση των Αρχών της Θρησκείας Μου, των Αιώνιων Νόμων Μου στο πλήθος.

1. ...Мы разбираем основные вопросы человека: “Зачем я здесь, что я, кто я, что я должен делать?”.

2. Все эти вопросы всегда ставил и ставит перед собой человек.

3. Особенно в конце жизни или уже на смертном одре, когда человек понимает, что идёт на встречу с Богом, и что предстоит держать ответ за жизнь свою, – как правило, бестолковую и порочную.

4. Конечно, Я прощу беспутного дитя своего, жалко его, но пойдёт он по новому кругу перевоплощения на Земле, и будет он в который раз учиться жить и, забывая предыдущие уроки, опять начнёт ублажать материальное тело своё. Жаль!

5. Не успевает человек понять, зачем он здесь, никто не объясняет ему, в чём его предназначение.

6. И Душа его мучается и мучает его, требуя роста его морали, повышения Знаний Вечных Моих, мечется человек от беспутной жизни своей, ударяясь в крайности.

7. Вечен этот порочный круг, опускается человек до уровня скота, мечась в тревогах и волнениях напрасных и непонятных ему.

8. Церковь, куда человек обращается, куда он бежит, не даёт ответа ему на вопрос, зачем он здесь, и отсылает его к Вечным Писаниям, ему не понятным.

9. А на Земле Лукавый обещает ему горы Золотого тельца, обеспечивающие все блага мира и успокоение тела человека, и чем больше возьмёшь Золотого тельца, тем больше благ получишь или купишь.

10. Всё просто для человека: направь свой талант, способности на знания земные, учи правила бизнеса, достигнешь успеха, жить хорошо будешь, всё возьмёшь, что захочешь. Что ещё нужно для человека?

11. Вот критерий, который правит в Материальном Мире: всё получишь, всё купишь, если будешь иметь Золотого тельца в избытке.

12. В современных условиях скоростей новых технологий человек попадает под пресс ускорения, когда успех, материальный успех приходит к расторопным людям, а их материальные возможности будоражат сознание обычных людей, подстегивая, заставляя направлять свои усилия в познание технологий обмана современного мира.

13. Современный бизнес, его новейшие технологии направлены на усовершенствование путей обмана человека ради благ Материального Мира.

14. Тезис “владей миром, материальным миром” основан на тезисе Лукавого “Всё можно купить, всё можно продать, дело лишь в цене”.

15. Вот и получается, что всё и вся в этом мире продаётся и покупается, вопрос в цене – критерий жизни на Земле.

16. О развитии своём, о Душе своей, о цели жизни на Земле на сытый желудок человеку как-то не думается, да и зачем?

17. Кажется, раз дано время пребывания на Земле, и надо использовать его “по полной программе” – владей вопреки всему, ублажай себя любой ценой, ведь все методы доступны и оправданны.

18. Вот столбовая дорога современного бизнеса, все технологии управления им ведут к одному – материальному достатку любой ценой. Любой ценой, но какой?

19. Цена, к сожалению, слишком велика: потерянное напрасно время пребывания на Земле!

20. Но поймите правильно, ведь Я не говорю о том, что надо бросить всё и пойти в монахи.

21. Совсем не так просто, соблюдая условия бытия в Материальном Мире, силы свои нужно направить на развитие сущности своей для жизни будущей и вечной в Моём Царствии – Духовном Мире.

22. Надо выбрать золотую середину между требованиями Материального и Духовного Миров.

23. Правильный выбор – удел принятия решения праведного человека!

24. К Свету Знаний, “Хлебу насущному Знаний” – это ко Мне, а путь к “хлебу насущному” – это к Лукавому. Улавливаете отличия? И там, и там слова, казалось бы, одинаковые: “хлеб насущный”.

25. Но в Моём варианте – “Хлеб насущный Знаний” Моих Вечных, а у Лукавого – “хлеб насущный” для пребывания на Земле, в прямом смысле этого слова, или ублажение тела своего благами мирскими.

26. Путь со Мной – путь тернистый и сопряжён с необходимостью самоограничения, это – путь Вверх, путь с Лукавым – это путь Вниз, путь благ мирских любой ценой.

27. Путь со Мной – блага Духовного Мира завтра; путь с Лукавым – блага Материального Мира сегодня.

28. Слаб человек, последнее приятнее и понятней, вот и тратит все способности свои на развитие технологий достижения благ Материального Мира любой ценой.

29. Мало, очень мало людей, кто понимает, что погибель человека в том, что он работает и развивается только во имя благ своих материальных, да и как понять, когда вся машина обучения направлена на достижение и потребление этих благ.

30. Всё ради этого, критерий же никто не отменял: владей Миром Материальным, бери от жизни (короткой) всё!

31. Эта бесполезная гонка затягивает не только человека, не только Род его, но и целые государства. Критерий тот же: “владеет миром тот или те, кто богат”.

32. Люди примерно все равны, поэтому выдумывают новые технологии, позволяющие захватить лидерство любой ценой, критерий всё тот же – материальные блага.

33. Даже творческие люди, создающие вечные ценности, служители культа, наконец, – все получают материальные блага, все имеют ценность своего труда, даже труда творческого.

34. Всё здесь продаётся и покупается, торговец главный – Лукавый.

35. Ради этих земных благ что только ни делает человек!

36. И самое страшное, что пытается человек в конце жизни, прося у Меня прощение за беспутство и порок свой, откупиться от Меня тем же товаром – Золотым тельцом, не нужным Мне.

37. И строит человек подобия Домов Моих ради того, чтобы откупиться от Меня, выкупить грехи свои. Критерий у него один: “всё продаётся, всё покупается”.

38. Не прав такой человек, вот это – не Моё! Не сможет он откупиться, и суровой будет Кара Моя для этого человека. И чем больше предлагает он цену за спасение Души своей, тем тяжелее кара для него.

39. Нельзя забывать: чем больше грех, тем тяжелее кара за него.

40. А уж когда Меня пытаются купить, предела Моему гневу нет. Для этого человека дорога одна – в Ад. Суд Мой строг, очень строг, но справедлив.

41. Но, если Я увижу даже малую попытку понять Меня, попытку понять Религию Мою, Законы Мои Вечные, Я помогу этому человеку во всём, что считаю нужным.

42. И такой человек имеет возможность и надежду на спасение Души своей. Хотя бы спасение её, Я уж не говорю о развитии её для жизни в Духовном Мире.

43. Это уже, к сожалению, задача редких людей, чаще – слышащих Меня. Вот почему Я дорожу ими, поддерживаю их и прошу их помогать Мне в продвижении Основ Религии Моей, Законов Моих Вечных в толпу.