1. ...Η σημαντική ερώτηση, την οποία μελετάμε, καθορίζει τη σχέση του Ανθρώπου με τη Θρησκεία Μου και με τους Αιώνιους Νόμους Μου.

2. Είναι αναγκαίο να πούμε και να εξηγήσουμε στον άνθρωπο, για πιο λόγο εμφανίστηκε η Θρησκεία στη Γη, στον Υλικό Κόσμο, και τι δίνει αυτή στον άνθρωπο.

3. Αυτό το ερώτημα βασανίζει τον ανθρώπο παράλληλα με το ερώτημα “γιατί είμαι εδώ;”.

4. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν προσπάθησε να εξηγήσει στον άνθρωπο γιατί είναι εδώ, στη Γη.

5. Όλα τα θρησκευτικά κόμματα είχαν απλώς προσπαθήσει να του εξηγήσουν τους “κανόνες του παιχνιδιού” στην Γη, και κάθε μία από τις θρησκείες προσπάθησε να δώσει την δική της αντίληψη, διαφορετική από τις άλλες.

6. Οι άνθρωποι στριφογυρίζουν μεταξύ αυτές και κανείς δεν εξηγεί, ποιά Θρησκεία είναι αληθινή, και ποιά είναι απλά ένα δόγμα.

7. Και όλες οι Θρησκείες είναι στον αγώνα, αναγκάζοντας τον άνθρωπο να κάνει μια επιλογή υπέρ τους. Αλλά τι του δίνει η μιά ή την άλλη Θρησκεία;

8. Και πάλι, τίθεται το ερώτημα: για ποιό λόγο χρειάζεται ένας άνθρωπος την Θρησκεία, ακόμα και τόσο μεγάλο αριθμό από αυτές;

9. Πραγματικά, το κεφάλι μπορεί να σπάσει, επιλέγοντας την μία από αυτές, και η επιλογή αυτή δεν καθορίζεται μόνο από την προσωπική συνείδηση, αλλά και από την ιστορική επιλογή της θρησκείας του γένους και του τόπου της κατοικίας.

10. Οι ορθόδοξοι απαιτούν τη μετάδοση των θρησκευτικών παραδόσεων από γενιά σε γενιά, μην αφήνοντας το δικαίωμα της επιλογής στην νέα γενιά.

11. Αρκετό καιρό συζητήσαμε τα θέματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς στον Υλικό Κόσμο, και έχουμε καθορίσει τις προτεραιότητες για την ανάπτυξη του ανθρώπου και τα βασικά της δικαίας συμπεριφοράς του.

12. Ο άνθρωπος κατοικεί στη Γη, στον Υλικό Κόσμο σύντομο χρονικό διάστημα, έχει το πεπρωμένο του, ή τον σκοπό της ύπαρξης στη Γη, τον οποίο πρέπει να εκτελέσει.

13. Η συχνότητα της επιστροφής του ανθρώπου στη Γη εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων – πόσο καλά αυτός εκπλήρωσε το πεπρωμένο του.

14. Παρουσιάζεται ένα σημαντικό ερώτημα: αν αυτός (ο άνθρωπος) επιστρέφει στη Γη πολλές φορές, από που επιστρέφει και που ευρίσκεται μεταξύ των σταδίων της επιστροφής στη Γη;

15. Ο άνθρωπος πάντα ευρίσκεται στον Πνευματικό Κόσμο, στον Κόσμο της Αιωνιότητας, ή στον Κόσμο της ησυχίας του Αιώνιου κινήματος.

16. Στον Πνευματικό Κόσμο, που δεν είναι απτό στον άνθρωπο, ευρίσκεται, φυσικά, όχι ο φυσικός άνθρωπος, αλλα η ουσία, ή Ψυχή του, επίσης στην απτή κατάσταση για τον Υλικό Κόσμο.

17. Δηλαδή, η ουσία του είναι η Ψυχή – η αιώνια Ψυχή στον Αιώνιο Πνευματικό Κόσμο.

18. Η Ψυχή του μέσα από την υλοποίηση (του ανθρώπου) εμφανίζεται στον Υλικό Κόσμο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα να ελέγξει την ικανότητά της και να αναπληρώνει το Κύπελλο του Νού.

19. Έτσι, ο σκοπός της παραμονής της Ψυχής στον Υλικό Κόσμο, ή κατά την γνώση σας, τον άνθρωπο, είναι η τελειοποίησή της (του) με το δικό της πρόγραμμα: η αναπλήρωση του Κύπελλου του Νού και ο ελέγχος της δυνατότητας της αυτο-διαχείρισης στην Γη.

20. Οι Θρησκείες, στη βάση νωρίτερα αναφερόμενες από Εμένα Αιώνιες Γνώσεις πραγματικά ορίζουν τους “κανόνες συμπεριφοράς” του δίκαιου ανθρώπου στον Υλικό Κόσμο.

21. Διαφορετικές Θρησκείες έχουν διαφορετικές ερμηνείες για το σκοπό της ζωής του ανθρώπου και την προετοιμασία του για την Αιώνια ζωή.

22. Χωρίς να συζητήσουνε το ερώτημα, “Και πού είναι αυτή η Αιώνια ζωή;”, οι Εντολές, για το δικό τους επίπεδο ανάπτυξης της κοινωνίας, δίνανε τις Βασικές Αρχές της δίκαιας συμπεριφοράς, δεν συζητώντας τις περιπλοκές της σχέσης του Υλικού και του Πνευματικού Κόσμου.

23. Οι Εντολές για αιώνες ήτανε οι υπαινιγμοί των δίκαιων πράξεων και δίνανε την εξήγηση του Καλού και του Κακού.

24. Πέρασαν οι χιλιετίες, ο Κόσμος έχει αλλάξει πέρα από την αναγνώριση, οι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει, η τεχνική έχει ανοίξει τα μάτια των ανθρώπων στις διαδικασίες και τεχνολογίες, που προηγουμένως φαινόταν εξωπραγματικές και υπέροχες.

25. Είναι απαραίτητο να πούμε επιτέλους την αλήθεια σχετικά με το πεπρωμένο του ανθρώπου, ερχόμενου στη Γη, για το σκοπό της επίσκεψής του και για τον Ρόλο Μου και τον ρόλο των Αιώνιων Νόμων Μου στην ύπαρξη ή την ζωή του ανθρώπου στην υλοποιημένη κατάσταση.

26. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί υλοποιείται μόνο το σώμα του, αλλά το κύριο μέρος του, η Ψυχή του, παραμένει μαζί Μου στον Πνευματικό Κόσμο, και αποδεικνύεται ότι ό άνθρωπος εχει κολλήσει με το σώμα στον Υλικό Κόσμο και με την Ψυχή &ndash στον Πνευματικό Κόσμο.

27. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος είναι διχασμένος ανάμεσα από τους Κόσμους, μην ξέροντας, τι είναι πιο σημαντικό: η υλική ζωή η η Αιωνιότητα στον Πνευματικό Κόσμο.

28. Οι Θρησκείες να βοηθήσουν και να εξηγήσουν στον άνθρωπο δεν μπορούν, όμως ο δρόμος προς Εμένα απαιτεί την Πίστη σε Μένα και την Αγάπη για Εμένα.

29. Στην πραγματικότητα, στον άνθρωπο προσφέρεται μια επιλογή: να ζεί στον Υλικό Κόσμο, αλλά να υπακούει τους Νόμους του Πνευματικού Κόσμου, γιατί όλα, που συνδέονται μαζί Μου – είναι “Εκεί” και για πάντα.

30. Αυτή η επιλογή είναι εξαιρετικά δύσκολη για έναν άνθρωπο. Πώς να είναι; Τα πάντα στον Υλικό Κόσμο, είναι εύκολο να αισθάνονται, να αγγίζονται. Αλλά ότι είναι στον Πνευματικό Κόσμο – αναλαμβάνεται με την Πίστη.

31. Η Πίστη σε Μένα (στον Πνευματικό Κόσμο) αναφέρεται σε έναν άνθρωπο ως άυλη ουσία, την αίσθηση και την αφή τις οποίας δεν μπορεί να γίνει. Γι 'αυτό τόσο πολύ καιρό ερχότανε οι άνθρωποι και έρχονται ακόμα να καταλάβουν την παρουσία Μου στον Πνευματικό Κόσμο.

32. Φαίνεται, ότι μόνο μέσω της Θρησκείας μπορούν να καταλάβουν την κατασκευή του Πνευματικού Κόσμου, την παρουσία Μου και τους Αιώνιους Νόμους Μου.

33. Όμως, δεν εξηγεί η Θρησκεία το πιο σημαντικό ερώτημα: Τι είναι ο άνθρωπος στον Υλικό και στον Πνευματικό Κόσμο;

34. Ο κόσμος χωρίστηκε σε δύο μέρη: Ύλη και Πνεύμα. Ποιο είναι σημαντικότερο, ποιο ελέγχει τα πάντα – το ερώτημα της Ιστορίας.

35. Ο Πνευματικός Κόσμος είναι σημαντικότερος, αυτός είναι Αιώνιος. Ύλη – μια λάμψη στον ωκεανό.

36. Το Πνεύμα βάζει τα καθήκοντά προόδου και πέρα οδηγεί. ΄Επ’ άπειρον.

37. Το ξέρω, ξέρει το Πνεύμα Μου, τι περιμένει Ύλη τώρα. Καθήκον της – τελειότητα και τρόπος πάνω, στην Πνευματική.

38. Πορεία της – τα πέλματα προόδου και τελειότητας το άκρο, το οποίο Πνεύματος άποκαλώ.

1. ...Ответственный вопрос, который разбирается, определяет отношение Человека к Религии Моей и Законам Моим Вечным.

2. Нужно подсказать и объяснить человеку, почему и зачем появилась Религия на Земле, в Материальном Мире, и что даёт она человеку.

3. Это вопрос, который мучает человека параллельно с вопросом “зачем я здесь?”.

4. Действительно, никто не пытался объяснить человеку, зачем он здесь, на Земле.

5. Все религиозные течения только пытались объяснить ему “правила игры” на Земле, причём каждая из конфессий пыталась дать своё представление, отличное от других.

6. Люди мечутся между ними и никто не подсказал, какая Религия правая, а какая есть просто догма.

7. И все Религии существуют в борьбе, заставляя человека сделать выбор в свою пользу. Но что даёт ему та или иная Религия?

8. И опять возникает вопрос: зачем Религия человеку, а тем более такое большое их количество?

9. Действительно, голову сломаешь, выбирая одну из них, причём выбор определяется не собственным сознанием, этот исторический выбор определяется религией рода и местом проживания рода.

10. Ортодоксы требуют передачи религиозных традиций из рода в род, не оставляя права выбора новому поколению.

11. Мы достаточно долго обсуждали вопросы поведения человека в Материальном Мире и определили приоритеты развития личности и основы праведного поведения его.

12. Человек пребывает на Земле в Материальном Мире короткое время, он имеет предназначение своё, или цель пребывания на Земле, которую должен выполнить.

13. Периодичность возвращения человека на Землю зависит от многих факторов, в том числе – насколько полно он выполнил своё предназначение.

14. Возникает важнейший вопрос: если он (человек) возвращается на Землю многократно, тогда откуда он возвращается и где он пребывает между этапами возвращения на Землю?

15. Человек постоянно находится в Духовном Мире, в Мире Вечности, или в Мире покоя Вечного движения.

16. В Духовном Мире, не осязаемом человеком, находится, конечно, не сам материальный человек, а субстанция, или Душа его, тоже в неосязаемом для Материального Мира состоянии.

17. То есть, субстанцией его является Душа – вечная Душа в Вечном Духовном Мире.

18. Душа его через материализацию (человека) заглядывает в Материальный Мир на короткое время для проверки своих способностей, для пополнения Чаши Разума.

19. Таким образом, цель пребывания Души в Материальном Мире, или, по-вашему, человека, есть совершенствование её (его) по собственной программе: пополнение Чаши Разума и проверка возможности самостоятельного управления на Земле.

20. Религии на основании Моих ранее переданных Вечных Знаний фактически дают “правила поведения” праведного человека в Материальном Мире.

21. Различные Религии по-разному трактуют цель жизни человека и его подготовку к Вечной жизни.

22. Не обсуждая вопрос “А где эта Вечная жизнь?”, Заповеди на своём уровне развития общества давали Основы праведного поведения, не обсуждая тонкостей взаимоотношения Материального и Духовного Миров.

23. Заповеди веками были подсказками праведных поступков и давали объяснение Добра и Зла.

24. Прошли тысячелетия, Мир изменился до неузнаваемости, люди выросли, техника раскрыла глаза людей на процессы и технологии, ранее казавшиеся нереальными и чудесными.

25. Необходимо наконец сказать правду о предназначении человека, пришедшего на Землю, о цели его пребывания и Роли Моей и роли Законов Моих вечных для существования или жизни человека в материализованном состоянии.

26. Это важно, потому что материализованным является только тело его, а вот главная часть его, Душа его, остаётся со Мной в Духовном Мире, и получается, что застрял человек телом в Материальном Мире, а Душой – в Духовном Мире.

27. Вот почему мечется человек между Мирами, не понимая, что же важнее всего: материальная жизнь или Вечность в Духовном Мире.

28. Религии помочь человеку и объяснить не могут, а дорога ко Мне требует Веры в Меня и Любви ко Мне.

29. Фактически, человеку предлагается выбор: жить в Материальном Мире, но подчиняясь Законам Духовного Мира, поскольку всё, что связано со Мной, – это “Там” и навечно.

30. Вот этот выбор крайне труден для человека. Как быть? Всё, что в Материальном Мире, легко почувствовать, дотронуться. А вот что в Духовном Мире – принимается на Веру.

31. А Вера в Меня (в Духовный Мир) понимается человеком, как неосязаемая субстанция, почувствовать и дотронуться до которой нельзя. Вот почему так долго шли и ещё идут люди к пониманию Моего присутствия в Духовном Мире.

32. Казалось бы, только через Религию можно понять построение Духовного Мира, Моё присутствие и Законы Мои Вечные.

33. Но не объясняет Религия важнейший вопрос: что есть человек в Материальном и Духовном Мирах?

34. Мир разделился на две части: Материя и Дух. Что здесь важнее, кто управляет всем – Истории вопрос.

35. Духовный Мир важней, и вечен Он. Материя – лишь вспышка в океане.

36. Дух ей задачи ставит для развития и вдаль ведёт. Неведом ей конец.

37. Я знаю, Дух Мой знает, что ждёт Материю сейчас. Её задача – совершенство и путь наверх, к Духовности зову.

38. Её пути есть поступи прогресса и совершенства край, что Духом Я зову.